Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis est tam dissimile homini. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Duo Reges: constructio interrete. Sed tamen intellego quid velit.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Bork

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus
illinc.

Si longus, levis; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Et quidem, inquit, vehementer errat; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Hoc non est positum in nostra actione. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Quam ob rem etiam sessiones quaedam et flexi fractique motus, quales protervorum hominum aut mollium esse solent, contra naturam sunt, ut, etiamsi animi vitio id eveniat, tamen in corpore immutari hominis natura videatur.

Bork: Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Immo videri fortasse.: Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Bork: Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Bork: Qualem igitur hominem natura inchoavit?